Μπότασης

Οικογένεια Σπετσιωτών που καταγόταν από το Κρανίδι, μέλη της οποίας διέπρεψαν στο ναυτικό εμπόριο και πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην Επανάσταση. 1. Γκίκας (1761 - 1831). Ενίσχυσε την Επανάσταση και, με τη συνεργασία της Μπουμπουλίνας και άλλων Σπετσιωτών διοργάνωσε την πολιορκία του Ναυπλίου από τη θάλασσα. Εξελέγη μέλος της πελοποννησιακής βουλής και αντιπρόσωπος στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, η οποία του ανέθεσε την αντιπροεδρία του Εκτελεστικού. 2. Παναγιώτης (1784 - 1824). Αντιπροσώπευσε, μαζί με τον Γ. Πάνου και τον Α. Ανδρούτσο, τους Σπετσιώτες στην Ύδρα, για τον συντονισμό των ναυτικών επιχειρήσεων κατά την Επανάσταση. Διορίστηκε από τον Δ. Υψηλάντη έφορος Σπετσών και το φθινόπωρο του 1823 έφτασε, επικεφαλής στολίσκου, στο Μεσολόγγι, όπου έμεινε έως το 1824. Όταν επέστρεψε στο Ναύπλιο εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού και ύστερα αντιπρόεδρός του. 3. Νικόλαος (1792 - 1842). Γιος του Γκίκα, διακρίθηκε στον ναυτικό αγώνα της Επανάστασης στις επιχειρήσεις στον Κορινθιακό και στην κατάληψη του Νεόκαστρου και της Μονεμβασίας. Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε σύμβουλος της Επικρατείας και υπουργός των Οικονομικών. 4. Θεοδόσιος. Γιος του Γκίκα. Πήρε μέρος στον πρώτο αποκλεισμό του Ναυπλίου. Τον Μάιο του 1821 έπλευσε στον Ελλήσποντο, ως αρχηγός ναυτικής μοίρας, των Σπετσών, για να εμποδίσει την έξοδο του τουρκικού στόλου και ανδραγάθησε στη ναυμαχία που έγινε εκεί. Μετά απ’ αυτήν, γύρισε στις Σπέτσες και τον Ιούνιο του 1822 έπλευσε προς την Κρήτη για να συναντήσει τον αιγυπτιακό στόλο. Υπηρετούσε τότε κάτω από τις διαταγές του ναύαρχου Ανδρούτσου. Στη συνέχεια πήρε μέρος σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις σ’ όλη τη διάρκεια του Αγώνα (1821 - 1830). Όταν τελείωσε η Επανάσταση ασχολήθηκε με το ναυτικό εμπόριο. Πέθανε το 1836 στις Σπέτσες. 5. Νικόλαος. (Σπέτσες 1806 - Αθήνα 1867). Όταν ενηλικιώθηκε, ναυτολογήθηκε σε πλοίο εξαδέλφου του και πήρε μέρος στον Αγώνα μέχρι το τέλος της Επανάστασης. Διετέλεσε βουλευτής, αντιπρόεδρος της Βουλής στην πρώτη σύνοδο και, τέλος, ταμίας της Εθνικής Τράπεζας. Στη θέση αυτή έμεινε έως τον θάνατό του. 6. Ιωάννης (1839 - 1924). Λόγιος. Νέος πήγε στην Αμερική και εργάστηκε ως εμπορικός υπάλληλος στο κατάστημα των αδελφών Ράλλη για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ξαναγύρισε έπειτα στις Σπέτσες, όπου πολιτεύτηκε και εξελέγη βουλευτής του κόμματος του Βούλγαρη (1874). Μετά τον θάνατο του τελευταίου, εγκατέλειψε την πολιτική και διορίστηκε διευθυντής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, για τους σκοπούς της οποίας εργάστηκε υποδειγματικά μέχρι τον θάνατό του. 7. Νικόλαος (Αθήνα 1874 - 1954). Σπούδασε στη Σχολή Δοκίμων και μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι. Γύρισε στην Ελλάδα και με τον βαθμό του πλοίαρχου διορίστηκε ναυτικός ακόλουθος της Ελληνικής Πρεσβείας του Παρισιού. Στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη χρημάτισε ναυτικός σύμβουλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Αργότερα έγινε ναύαρχος και διετέλεσε επίσης υπουργός των Ναυτικών στη δικτατορία του στρατηγού Θ. Πάγκαλου. Ασχολήθηκε και με τη συγγραφή έργων της ειδικότητας του με σπουδαιότερα τα μελετήματα Πυροβολική και Μετεωρολογία.